Diagnostyka

W naszym gabinecie prowadzimy diagnostykę w kierunku badań mykologicznych, mikrobiologicznych, świerzbowca ludzkiego oraz nużeńca ludzkiego. Jak należy się przygotować do badania ? 

• Pobranie materiału z paznokci:

Zmienione chorobowo paznokcie nie mogą być posmarowane żadną maścią, kremem nawilżającym, jak również nie mogą być pomalowane lakierem ani odżywką, ponieważ takie specyfiki mogą zaburzać wynik badania mykologicznego. Nie powinno się stosować żadnych preparatów na paznokcie na ok. 7-8 dni przed badaniem. Leki doustne należy odstawić 3 – 4 tyg przed badaniem. Sztuczne paznokcie (akrylowe lub żelowe) przyklejone na płytki powinny być usunięte przed wykonaniem badania. W przypadku badania mikrobiologicznego na 5 dni przed zabiegiem nie powinno się stosować żadnych preparatów. 

• Pobranie materiału z łuski głowy, włosa:

Przed wykonaniem badania mykologicznego zmienione miejsce nie może być traktowane żadnymi lekami przeciwgrzybiczymi, ani specyfikami kosmetycznymi.

• Pobranie materiału z jamy ustnej:

Pacjent powinien zgłosić się do  na czczo, zanim wykona toaletę jamy ustnej. Przed wykonaniem badania mykologicznego nie można pić kawy, herbaty, jak również myć zębów. W przypadku badania genetycznego HLA-Cw6 w kierunku łuszczycy nie należy pić i jeść na 2 godziny przed badaniem.

• Pobranie materiału ze skóry gładkiej:

Zmienione miejsce nie może być smarowane żadnymi kremami, maściami, pudrami, jak również fluidem, ponieważ tego typu specyfiki mogą wpłynąć na wynik badania mykologicznego.

• Pobranie materiału z rany:

Należy pamiętać aby przed wykonaniem badania mykologicznego nie stosować żadnych specyfików dezynfekujacych i odkażających ranę.

• Pobranie materiału z naskórka tułowia w kierunku Świerzbowca ludzkiego (Sarcoptes scabiei) lub Łupieżu pstrego (Pityriasis versicolor):

Przed wykonaniem badania pacjent nie powinien smarować tułowia żadnymi kremami, balsamami, maściami itp.

• Pobranie materiału z naskórka twarzy i rzęs w kierunku Nużeńca ludzkiego (Demodex folliculorum):

Pacjentka chcąc wykonać badanie z rzęs oraz z naskórka twarzy nie może przyjść do laboratorium mając wykonany makijaż. Skóry twarzy nie można smarować kremem, pudrem czy fluidem, natomiast rzęs tuszem.

OGÓLNE INFORMACJE O NUŻEŃCU LUDZKIM

Nużeniec ludzki (Demodex folliculorum ) to pasożyt śródskórny, należący do rzędu roztoczy, który powszechnie występuje w naszym środowisku i powoduje chorobę zwaną Nużycą. Demodex folliculorum izolowany jest najczęściej z:

• naskórka okolic twarzy,
• mieszków włosowych na czole, nosie, podbródku i policzkach,
• brzegu powiek oraz rzęs.

Do zakażenia Nużeńcem ludzkim dochodzi najczęściej poprzez używanie ubrań, ręczników, przyborów kosmetycznych i kosmetyków, koców oraz pościeli osoby chorującej na Nużycę. W trakcie różnorodnych badań, stwierdzono obecność tego roztocza u niemal 90% dorosłych ludzi. Często przebieg infekcji jest łagodny. Występuje świąd, nieliczne wypryski, okresowe uczucie łaskotania brwi i powiek, a także ropienie worka spojówkowego. W przypadku zaawansowanej Nużycy charakterystycznym objawem jest:

• obfite wypadanie rzęs oraz brwi,
• chroniczny stan zapalny powiek i spojówek (opuchnięcie, świąd, zaczerwienienie, pieczenie, łzawienie, wysięk ropny),
• rozszerzenie naczyń krwionośnych skórnych,
• plackowate zaczerwienienie skóry.

Nużeniec ludzki sprzyja również zakażeniom bakteryjnym, głównie w przebiegu trądziku i zapalenia łojotokowego skóry.

Aby pozbyć się przykrych dolegliwości, niezbędne jest przeprowadzenie badania mikroskopowego ze zmian skórnych i rzęs w celu wykrycia roztocza, a następnie wizyta u lekarza, który wdroży odpowiednie leczenie.

OGÓLNE INFORMACJE O ŚWIERZBOWCU LUDZKIM

Świerzbowiec Ludzki (Sarcoptes scabiei) jest kosmopolitycznym pasożytem, należącym do roztoczy, wywołującym chorobę zwaną świerzbem.

Do zakażenia może dojść w przypadku kontaktu bezpośredniego (pielęgnacja chorego, uprawianie sportów kontaktowych) lub pośredniego poprzez przedmioty (ręcznik, ubranie, pościel, fotele, materace).

Roztocze żywi się komórkami skóry. Zapłodniona samiczka, wielkości 0,3 − 0,4mm, prznika do naskórka i żłobi w warstwie rogowej ślepo zakończoną linijną norę świerzbowcową. Składa dziennie 2 − 3 jaja i ginie po kilku tygodniach. Z jaj tych wylęgają się larwy, które w ciągu 3 tygodni przekształcają się w dojrzałe świerzbowce. Okres wylęgania zależy od masywności zakażenia, od 3 dni do 3 tygodni.

Typowe objawy zakażenia Świerzbowcem ludzkim:

• uporczywe swędzenie (szczególnie nasilone w nocy),
• występowanie pęcherzyków oraz zaczerwienionych grudek, które najczęściej zajmują przestrzenie międzypalcowe dłoni, okolice brodawek sutkowych, pośladki oraz okolice pępka,
• zmianom mogą towarzyszyć wtórne bakteryjne zakażenia.

W przypadku podejrzenia infekcji, należy wykonać mikroskopowe badanie bezpośrednie, stwierdzające obecność Świerzbowca ludzkiego. Po otrzymaniu dodatniego wyniku, należy udać się do lekarza w celu podjęcia właściwego leczenia.

OGÓLNE INFORMACJE O ŁUPIEŻU PSTRYM

Łupież pstry jest powierzchownym zakażeniem naskórka, o charakterystycznych żółtobrunatnych plamach, umiejscowionych głównie na klatce piersiowej. Czynnikiem wywołującym chorobę jest drożdżak Pityrosporum furfur (Malassezia), zwany również Pityrosporum ovale.

Typowymi objawami infekcji są żółtobrunatne, lub różowe plamy, lekko złuszczające się, zazwyczaj liczne, o nieregularnych zarysach. Zmiany wykazują w lampie Wooda żółtawą fluorescencję. Plamy zlokalizowane są najczęściej w obrębie klatki piersiowej, szyi, barków oraz pleców. Pod wpływem promieni słonecznych zainfekowane miejsca ulegają odbarwieniu, co stwarza obraz przypominający bielactwo nabyte (vitiligo).

Zakażeniu Pityrosporum furfur sprzyja spadek odporności organizmu. Rozpoznanie ustala się na podstawie objawów klinicznych oraz badania mikroskopowego z naskórka zmian.